همينجا بود كه آتشي سوزنده از چشمي مست برآمدوبرجانم نشست....
همين جا بود كه سرانجام نيرويي به خود دادم وهمينكه دانستم ميتوانم سخن بگويم؛درددل بيمار خودرا تشريح كردم و از لبهاي سرخش دارو طلبيدم....
همين جا بود كه شايان نگاه ترحم او شدم؛دست مرا فشرد ونميدانم چه حسي مرا لرزان كرد....
همين جا بود كه از او؛هم لطف وهم عتاب ظاهر شدومن هم شادوهم گريان شدم....
همين جــــــــــــــــــــــــــابــــــــــــــود كه بـــــــــــامـــــــــن پيـــــــــمان بـــــست...
همين جـــــــــــــــــــــــــابــــــــــــــــــود كـــــــــــــــــــه پــــــــــــــيــــــمان شكــــــــــــست!
نظرات شما عزیزان:
