نمی دانم کجای این دنیای مثلا" بزرگ روزهایت را می شماری اما هرجا هستی بودنت را سپاس امیدهایت راسپاس نورت را ، آفتابت را ، نگاهت را سپـــاس ... !

با تو بودن را تصوير كردم ... بي تو بودن را ، تجربه ! اين بود سهم من از رويا تا واقعيت ...

تو برو …

 

                    من هم برای اینکه راحت بروی می گویم : باشد ! برو ! خیالی نیست !!!

 

 

 

اما کیست که نداند . . . بی تو تنها چیزی که هست خیال توست . . .

حداقل اگر خیانت کردی و رفتی آنقدر انسان باش که بگی خیانت کردم ، نگو تو بد بودی !

كسي هرگز نميداند چه سازي ميزند دنيا... چه ميداني تو از امروز.... چه ميدانم من از فردا.... همين يك لحظه را درياب كه فردا ميشوي تنهــــا . .

به سلامتي اون باجه تلفني كه تو بارون ميرفتي زير سقفش و يدونه دو زاري مينداختي توش يه ساعت حرف ميزدي ، آخرشم پولتو پس ميداد

به سلامتي سگ هاي ولگرد كه با يه لقمه غذا و يه دست نوازش تا آخر عمر وفادار آدم ميمونن نه بعضي آدم هايي كه دنيايي محبت بهشون مي كني و آخرشم دستت رو گاز مي گيرن !

سلامتيه اونايي كه از هر انگشتشون يه هنر ميريزه … ميرنجونن … ميسوزونن … ميشكونن … له ميكنن … نابود ميكنن … و سلامتي اونايي كه جز دوست داشتن اين موجودات هنرمند با همه وجودشون هيچ هنر ديگه اي ندارن

 

من عشق واقعی رو فقط تو مادرم دیدم

 

بسلامتی همه مادرا...

 

 

عشق=مادر....وصلام.

گذشته كه حالم را گرفته است !..................

.

.

.

.

.

.آينده كه حالي براي رسيدنش ندارم !

.

.

.

.

.

و حال هم حالم را به هم ميزند..........

.

.

.

چه زندگي شيريني!…

خدايا..........

 

به من رفيقي بده که با من گريه کند....

 

دوستي که با من بخندد را خودم پيدا خواهم کرد...!!!

 

من نه عاشق بودم و نه محتاج نگاهي که بلغزد بر من !

من خودم بودم و يک حس غريب که به صد عشق و هوس مي ارزد

 

بـه بودن ها ، ديـر عـادت كن و بــــه نبــودن هــا ، زود …! آدم ها ، نبودن را بهتر بلدند